ارزيابي مجدد دشمنان مان
با توجه به ماهيت فراملي داعش، بسياري از نظرات سياست خارجي بر اين امر مبتني است که مبارزه با اين گروه تنها در سوريه موثر نخواهد بود. براي مثال روز پنج شنبه ژنرال مارتين دمپسي گفت نمي توان داعش را شکست داد مگر اينکه به هر دو طرف مرزي که ديگر ميان عراق و سوريه وجود ندارد، رسيدگي شود.

اما در اين ميان يک مشکل جدي وجود دارد: آمريکا با حمله به داعش در سوريه به روند مخالفت معترضان تضعيف شده سوري پايان مي دهد و رژيم بشار اسد را تقويت خواهد کرد. با اين حال ريان کروکر، سفير سابق آمريکا در سوريه مي گويد: «من مدافع رژيم اسد نيستم اما در چارچوب امنيت آمريکا، داعش تهديد به مراتب بزرگتري است.»

برخي از کارشناسان حتي پيشنهاد همکاري با رژيم اسد براي نابود کردن داعش را مطرح مي کنند. مکس آبراهامز، استاد دانشگاه نورث ايسترن و تحليلگر مسائل تروريسم مي گويد: «آمريکايي ها به طور قابل درکي مايل به کمک به اسد نيستند چراکه وي را ديکتاتوري مي دانند که ارتش خود را در مقابل مردم قرار داد. اما واشنگتن بايد بهترين راه محافظت از مردم آمريکا را بيابد.»

آبراهام در ادامه مي گويد: «درحاليکه اسد هرگز تهديد مستقيمي عليه خاک آمريکا نداشته، داعش به طور فعال نقشه يک حمله کشتار جمعي عليه ما را طرح ريزي مي کند. از ديدگاه امنيت ملي آمريکا، اين گروه تروريستي تهديد بديهي براي ما است.»

با اين حال اين گونه نظرات از ديد کساني که رفتار بشار اسد با مردم در طول جنگ داخلي سوريه را بي رحمانه مي دانند، وحشتناک است. 

ايران، کشور بعدي است که اغلب در تقابل با آمريکا بوده و بار ديگر مورد ارزشيابي قرار گرفته است. اين کشور مسلمان شيعه نه تنها اقدامات داعش را آشکارا محکوم مي کند، بلکه نفوذ قابل توجهي در ميان جامعه سياسي شيعه عراق داشته و حامي دولت اسد و حزب الله لبنان است.

همکاري با ايران که از بسياري جهات غيرقابل تصور بود، حال به نظر يکي از گزينه اي روي ميز است. زمانيکه ديويد کامرون طي يادداشتي در ديلي تلگراف از بحران عراق نوشت، از تهران به عنوان يک متحد بالقوه ياد کرد. نخست وزير انگليس گفت: «ما بايد با کشورهايي مانند عربستان و قطر، امارات، مصر و ترکيه و شايد حتي ايران که مي تواند از اين لحظه براي مشارکت با جامعه جهاني عليه يک تهديد مشترک استفاده کند، عليه اين نيروهاي افراط گرا همکاري کنيم.» 

ايده همکاري با ايران در آمريکا نيز جريان دارد. در ماه ژوئن، هم جان کري و هم باراک اوباما نشان دادند که از همکاري با ايران براي ايجاد ثبات در عراق و محدود کردن داعش استقبال مي کنند. اين ايده حتي حمايت اندک ليندسي گراهام، سناتور جمهوري خواه را نيز جلب کرد.

نشانه هاي تجربي در مورد امکان به نتيجه رسيدن اين ايده وجود دارد. روز چهارشنبه سخنگوي وزارت خارجه ايران گفت که مذاکرات با کشورهاي خارجي، از جمله انگليس در مورد چگونگي رسيدگي به مسئله داعش آغاز شده است. 

و ارزيابي مجدد دوستان مان
روز چهارشنبه وزير دولت آلمان با اظهارنظر در يک مصاحبه، موجي به راه انداخت. گرد مولر، وزير توسعه اين کشور در گفتگو با ZDF گفت: «بايد پرسيد چه کسي نيروهاي داعش را تجهيز و تامين مالي مي کند. کلمه کليدي قطر است و ما با اين افراد و دولت ها به لحاظ سياسي چطور برخورد مي کنيم؟»

قطر بازيگر بزرگي در خاورميانه و شريک اقتصادي مهم براي آمريکا و اروپا است. اين اتهام که آنها از بدنام ترين گروه تروريستي جهان حمايت مي کند، اتهام جدي است و مولر هيچ مدرکي دال بر اين قضيه ارائه نکرده است.

البته اينطور نيست که هيچ نقطه نظري هم وجود نداشته باشد: برآوردي که در سال 2013 صورت گرفت نشان داد که اين کشور کوچک اما ثروتمند حدود سه ميليارد دلار به مخالفان دولت سوريه کمک کرده است و بسياري بر اين باورند که در حال حاضر بخش قابل توجهي از اين پول به دست داعش افتاده است.

قطر تنها يکي از کشورهايي است که متهم به کمک مستقيم يا غيرمستقيم به داعش است. نوري المالکي، نخست وزير سابق عراق اخيرا انگشت اتهام خود را به سمت عربستان، يکي از شرکاي اقتصادي و سياسي جدي آمريکا در خاورميانه، گرفته بود. با اين حال آمريکا اتهامات مالکي را رد کرد.

کويت يکي ديگر از متحدان کليدي آمريکا است که در گزارش دسامبر 2013 موسسه بروکينگز به کمک هاي مالي آن به گروه هاي افراط گرا اشاره شده بود. بر اساس اين گزارش مدارکي وجود دارد دال بر اينکه خيران کويتي از شورشياني که به طور مستقيم با القاعده همکاري دارند، حمايت کرده اند.

به نظر مي رسد برخي از دولت هايي که به طور ضمني از داعش حمايت مي کردند، حال به آنها پشت کرده اند. ترکيه که هم مرز با سوريه است تا چندي پيش صبوري قابل توجهي در قبال جنگجويان داعشي نشان داد و حتي به آنها اجازه داد که از شهرهاي ترکيه به عنوان ايستگاه هايي براي کالاها و تجهيزات خود بهره ببرند. ترکيه در حال حاضر براي سرکوبي داعش با آمريکا و دولت اروپايي همکاري مي کند.

با اين وجود اظهارات مولر نشان مي دهد که اين ايده که متحدان آمريکا به داعش کمک کرده اند، قانع کننده است و شايد نتوان به راحتي از آن مبرا شد. احتمالا در آينده ترديد بيشتري در مورد انگيزه آنها و نگراني بيشتري در مورد اينکه متحدان آمريکا چطور از پول خود استفاده مي کنند، وجود خواهد داشت. اين يکي ديگر از نمونه هاي تاثير قابل توجه داعش بر برداشت ما از خاورميانه است.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: